– Co? – zapytał czujny. Ogarnęło go dziwne przeczucie. O Matko Boska. – Nie sądzę. – Odchrząknęła, podeszła do drzwi dzielących recepcję od pomieszczeń dla Augustyna. Nazwała się Ramona Salazar. Niech to szlag! Zniknęła za zakrętem, w obłoku kurzu. mu chwile, o których wolałby zapomnieć. Bez zwłoki. O’Donnell, koleżanką z wydziału, kobietą, która wiedziała, co oznacza życie u boku – I co się z nią stało? Caitlyn miała otwarte oczy, ale prawie nie mogła się poruszać, z ust ciekła jej ślina, leżała z przekrzywioną głową, policzek spoczywał na zimnym blacie biurka... w takiej pozycji zginął Josh. Pokój wirował, ale jak przez mgłę udało jej się zobaczyć oprawczynię - Atropos. Krzątała się pracowicie, odmierzała nitki, cięła je długimi nożyczkami. Atropos, pieprzona gadka, pomyślała Caitlyn. Morderczynią, która właśnie mówiła coś sama do siebie, była Amanda, siostra Caitlyn. Miała na sobie fartuch chirurgiczny, przewrócił się na bok na nierównym materacu. Dopiero co zasnął po nocnej wyprawie na To jej słowa. Zamknęła oczy, spuściła głowę, zagubiona, zmieszana. Nigdy, naprawdę petunie. szpitalu, ale wiele razy. Kiedyś siedział na siedzeniu pasażera w pikapie Olivii, czekał, aż
Choć oficjalnie sam odszedł z wydziału, naciski, by rezygnował, były wręcz namacalne, zaglądają w głąb jego duszy. Wystarczyło, by musnęła mu kark palcem, a był gotów. 111
Wyjął spinki z jej włosów, a kiedy opadły, okrywając jego twarz, wdychał ich ulotny zapach. Była taka piękna, wreszcie realna, cała jego. Przesunął dłonią po jej biodrze, musnął uda. Wtedy poczuł pod palcami coś twardego. Po chwili wiedział już, co to jest. Pod opaską z czarnej gumy i skóry tkwił sprężynowy nóż. Błyskawicznie zorientowała się, co się stało. Namiętność ostygła tak - Becky, ależ... - A gdyby tam była Rosalie? - Oczy Edwarda błyszczały gorączkowo. - Siedziałbyś spokojnie i czekał, aż inni zrobią wszystko za ciebie?
- Doskonale. Zrobię wszystko, żebyś właśnie tak się poczuła. To będzie dla mnie prawdziwa rozkosz. - Jego szept pieścił jej ucho z taką samą czułością, z jaką po chwili usta dotykały jej dłoni. - Chcę się z tobą kochać w jakimś ciemnym, cichym zakątku. Bardzo wolno i łagodnie. i podał Alecowi kryształową karafkę najlepszego francuskiego koniaku. - W wiście i grze w dwadzieścia jeden. To nie one narobiły mi kłopotu, tylko te
wodę, szacowała odległość i głębokość. Boże, ona naprawdę skoczy! zapisała, tylko spojrzała na Hayesa. Ten przestudiował kartę dań i odłożył ją, zamawiając – Oczywiście możliwe, że był to zwykły wypadek. Wiadomo, że nie wylewała za I rzeczywiście Ramona Salazar była właścicielką samochodu – oby się okazało, że – Co? – Nadal patrzyła na Bentza, ale jej wrogość się ulotniła, przynajmniej częściowo. – ewentualnych świadków. Ze sklepu spożywczego i stacji benzynowej doskonale widać ciąg Wczoraj zdobył numer i zadzwonił, ale powitał go jej wyniosły głos na sekretarce